.

Tuesday, January 29, 2008

Ας δούμε...

Monday, January 21, 2008

Ας πούμε...

Οτι εγω είμαι ενας "συγγραφέας".
Και ας πούμε οτι ένα εικοσάχρονο κοριτσάκι μου κλέβει καποιο κείμενο.
ας πουμε οτι εγω αυτο το κείμενο το εγραψα τον Μάιο.
και αυτη το ανεβάζει σε ενα δικο της μπλοκ 4 μήνες επειτα ,τον Αυγουστο.
συμβαίνουν αυτά θα πούμε ...

Ας πουμε οτι το κανει επικολληση αυτουσιο , μα αλλαζει τον τίτλο σε κατι που δεν με εκφραζει καθολου.
Ας πουμε οτι το κείμενο μου εκει νιωθει μαλάκας και αν το κοιταξεις ωρα βλεπεις τα γραμματα να πνίγονται σε ΡΟΖ επιφάνεια.
Ακομα χειροτερα ας υποθεσουμε οτι προσθέτει και ενα αγγλικο υστερογραφο στο τελος που αναγράφει: "P.S. the writter felt alone"
Ας πουμε οτι δεν αναφέρει πουθενά τον δημιουργό που ενιωθε μονος οπως λεει και ειμαι ξεκαθαρα εγω.

Ας πουμε οτι και τυφλος να το διαβαζε στο μπλοκ της θα καταλαβαινε οτι δεν γινεται να το εχει γραψει για λογους προφανεις που δεν χρειαζεται καν να αναφερω..
Ας πουμε οτι το ανακαλυπτω τυχαια προχθες ,ενα ομορφο βραδυ Παρασκευης επειτα απο την αναγνωση αρθρου σε αλλο μπλοκ για παρομοιο περιστατικο.
Ας πουμε οτι δεν καταφερα να μπω στην θεση του αλλου μπλοκερ και μου φανηκε "κάπως" , επισης "κάπως" απ'οτι θυμαμαι μου φαινόταν καποιοι συγγραφεις να βαζουνε μπανερς
περι πνευματικης ιδιοκτησίας, copyright /μην αντιγράφετε τα κειμενα κτλπ..

Μα είναι δυνατόν να συμβαίνουν αυτα τα πράγματα στα μπλοκς; σκεφτομουν. Και να το δεις καπου αλλου το κειμενο σου θα το αναγνωρισεις θα σου ζητησουν μια συγνωμη και ολα θα ξεχαστουν. Ουτε ποστ θα κάνεις, ουτε σαπουνόπερα θα γίνουμε..
Η γραφή του καθενός είναι ανεξίτηλη .. νόμιζα.

Το βρισκω λοιπον επειτα απο διασταυρωση σε σελιδες, εξοργιζομαι προ στιγμης ομως κρατιεμαι ψυχραιμος και αποφασιζω να της αφησω απλα ενα σχολιο ως salvador πανω στο κειμενο μου, που κραταει φυλακισμενο στο μπλοκ της...
Ας πουμε οτι εχω αρκετα προβληματα για να το ανακαλυπτω τυχαια προχθες, να εξοργιζομαι αρκετα ,ομως να κρατιεμαι ψυχραιμος και να αποφασιζω οτι θα της γραψω απλα ενα σχολιο ως salvador στο μπλοκ της ... πανω στο κειμενο μου.

Ας πουμε οτι σε καμοια περιπτωση δεν εχω χρονο να ασχολουμε με κουταμαρες και αναλογίζομαι οτι μεχρι εδω ολο αυτο ακουγεται χαζο.
Ειδη που γραφω αυτες τις γραμμες αρχισα να βαριεμαι γιατι πρεπει να περιγραψω τα γεγονότα οπως έχουν, πολύ καθημερινά..
Ας πουμε ομως οτι θα μου δωστε λιγο ακομα χρονο για να παρακολουθηστε τι έχω να σας πω μεχρι τελος και μετα θα βγαλετε συμπερασματα.

Της γράφω λοιπόν μοναχα το εξης σχόλιο πανω στο κειμενο μου ,με τον τιτλο μαιμού, στο ροζ μπακράουντ:

"Τουλαχιστον ας διορθωνες τα ορθογραφικά λαθη...
Μα καλά... λίγο δεν ντρέπεσαι;"

Ας πουμε οτι οταν γραφω για αυτα που νιωθω, οταν γραφω γρηγορα, οταν γραφω νιωθωντας ευφορος, καμοια φορα γινομαι απροσεκτος και κανω ορθογραφικα λαθη.
Ας πουμε οτι οταν ανεβαζω τα κειμενα ουτε καν μπαινω στον κοπο να τα διορθωσω γιατι δεν σκεφτηκα ποτε να τα πουλησω μα οχι φυσικα και να μου τα κλεψουν..
Ας πουμε οτι διαβαζωντας ενα τετοιο σχολιο ο καθενας μας ,ακομα και ως φταίχτης:

- θα το εβρισκε αστειο αλλα σε καμοια περιπτωση δεν θα συνεχιζε να διατηρει το κειμενο εκει.
- θα δισταζε να αλλαξει οτιδηποτε αλλα θα εκτιμουσε το γεγονος οτι ο δημιουργος του κειμενου ειναι ψυχραιμος αρα θα βρεθει λυση.
- θα ενιωθε ξεκαθαρα ενοχος αλλα λογο της στασης του πρωτου θα δικαιολογοταν με περισσοτερη ανεση.
- θα ζητουσε συγνωμη υπερασπίζωντας οτι ταυτιστηκε συναισθηματικά με το κειμενο, ετσι το αντεγραψε διχως λογικη σκεψη
- σε ολες τις περιπτωσεις θα αναγνωριζε το φταιξιμο του και το κειμενο θα εφευγε ή θα παρεμενε αναγράφωντας την αλληθινή προέλευση.

Ας πουμε ομως οτι επειδη ειναι Γενάρης του 2008, επειδη ειναι χειμωνας , επειδη δεν ξερω και'γω τι σκατα να συλλογιστώ...
Επειδη η κοινωνια που μεγαλωνουμε δεν μας εχει μαθει να σεβομαστε τιποτα, ξυπναω εγω την αλλη μερα με μια ωραία διάθεση
και εχουν συμβει τα εξης στο "μπλοκ" που καπηλεύεται το κειμενο μου:

- εξαφανιζεται το σχολιο μου απο την σελιδα δια μαγειας.
- εξαφανιζει το κειμενο μου που αντεγραψε στην σελιδα της
- εξαφανίζεται φυσικα όλη η σελίδα /φαίνεται πλεόν σαν νεκρό λίνκ/αδιέξοδο.
- εξαφανιζει ολο της το μπλοκ και το κανει invite για να μην μπορεσω να δω αν εχει κλεψει και αλλα κειμενα.

Ας πουμε ομως οτι το google οσα κακα και αν εχει πράξει κατα του ιδιωτικού απορρητου, εχει κανει και ενα καλο ...το να κραταει τις σελιδες σε δικο της cache.
Έτσι ακομα και αν της σβησεις μπορει καποιος να τις αναζητησει ως "προσωρινα αποθηκευμενες" στην ιδια μορφη που ηταν μερες/μηνες πριν.
Έτσι λοιπόν κανωντας την αναζητηση σε ενα κομμάτι απο το κειμενο μου μαζι με εισαγωγικα:
"Ζουμε στην ιδια πολη ομως δεν μιλαμε. Δεν μιλαμε άλλο" βγαίνει το δικό μου αποτέλεσμα μόνο του.
κάνωντας όμως κλικ στο :Εάν θέλετε, μπορείτε να επαναλάβετε την αναζήτηση συμπεριλαμβάνοντας τα αποτελέσματα που παραλέιψαμε. ..
εμφανίζεται το κείμενο μου με αλλαγμένο τίτλο και στην σελίδα της ...
GOOGLE RESULTS

Το κανονικο μου κειμενο μαζι με 12 σχολια τον Μάιο του 2007
ΕΔΩ:

Το κλεμμένο κείμενο 4 μήνες μετά στο μπλοκ της:
(πλεον μονο στο google cache ,μετα την διαγραφη του χθες)
ΕΔΩ:

Λιγο πριν "ασφαλισει" για τα καλα το μπλοκ της προλαβα και της εγραψα ενα υβριστικο σχολιο καθότι έχασα τα λογικα μου στην σκεψη οτι το διαδύκτιο ειναι ενας χαωτικος και αναρχος κόσμος οπου μπορουν καποιοι ευκολα να οικειοποιούνται κάτι που δεν τους ανήκει.
Στην ουσία το μόνο που απαιτούσα ήταν μετα απο αυτην την σταση να διαγράψει όλο το μπλόκ της.

Ας πουμε οτι η ιστορια ομως δεν σταματαει εδω αλλα υπάρχει η κορυφωση του θράσους οπου δεχομαι χθες το βραδυ email απο το ιδιο ατομο και θα σας το παραθέσω "στα μαυρα"
Το μόνο που έχω να πω ειναι οτι στα 30 μου χρονια δεν προσπαθησε ποτε ανθρωπος να με θιξει περισσοτερο ενω πρωτα μ'εχει ληστεψει.
Βιασμος .

ντρέπομαι που το παραθέτω ειλικρινά ...
__________________________________________________________________
Prwton, krataw EGW tin psuxraimia mou kai anagnwrizw oti mporei na eisai enas vlakas pou ap tis polles wres pou pernas sto pc sou mporei na xeis saltarei. Defteron, apeiles tupou "svise OLO sou to blog" den pernane kai EIDIKA se mena. Sigoura polu tha theles na me gamiseis opws fainetai alla dustuxws eisai ap tous pollous kai atuxous pou de tha xoun afti tin efkairia :)

Ta quotes ap to Hmerologio ta pira apo site tupou "imdb" opote dika sou apokleietai na einai an kai mias kai eida apo to blog sou tetoies gayikes malakies pou grafikes, diolou apithano na exeis dei tin tainia kai na eixes idia apopsi me mena. Sou episimainw episis filaraki mou kalo oti sto internet exw na mpa apo xtes meta tin teleftaia dimosiefsi mou, opws episis oti kathe fora pou kanei kapoios comment sto blog mou, mou erxetai eidopoiisi sto email mou, pragma pou me sena gia prwti fora egine simra :)

Tupou apeiles kai paparies emena mou vgazoun mia "gay" katatstasi kai polu o,ti na nai... Vges ligo eksw, pare ligo aera, gnwrise kai kamia kopelitsa kai ola kala tha pane! Sto efxomai olopsuxa!

Episis paparies tupou "kataggelies sto blogspot" emena mou kanoun tupou Lazopoulou "muniste me muniste me" opote i apantisi mou DYSTYXWS de tha rthei dimosiws, me prolavan!!!

Ti na pw? Tha sou protina na gnwriseis atoma, mi fovasai ton eksw kosmo, den einai toso kakos oso fantazei kai na milas kalutera se mena alli fora :)

Kalo sou vradu, ap' ti meria mou einai san na ekanes lathos. An sunexistei.... e, ekei tha deis gelio:)

POte den episkeftika to blog sou (mias k ap' o,ti eida legetai "kserata" kai isws telika na se xaraktirizei apoluta:)
Kofto edw, kaneis den einai teleios, sto anagnwrizw afto. Kalo sou vradu.
An pali milas gia kapoia eikona i apospasma apo kapoia tainia i den kserw gw ti kai mesw google tin pira apo kapoio profile sou tote eilikrina sou zitaw suggnwmi, den iksera oti apagorevetai.

_________________________________________________________________

Ας πουμε τωρα οτι υπαρχει αμεροληψία.
Πρωτα ομως ας πουμε οτι υπαρχει κατανόηση απο ολους εσας και αποδέχεστε την θεση μου αφηνοντας στην άκρη το "πως" γράφω.
Ας πουμε οτι με αρκετους απο εσας που με διαβασατε/σχολιάσατε απο τον Απριλιο του 2006 δεν ειχα και τις καλυτερες σχεσεις.
Εχω παρεξηγηθει με τον καθενα ξεχωριστα .. υπεροχο θα μου ελεγε το κειμενο.. αντε γαμησου θα του απαντουσα.
Εκλεισα τα σχολια, δεν απαντησα με μέτρο ως οφειλα, δεν αγαπησα τις δημοσιες σχεσεις στα μπλοκς /απομονονώθηκα.
Ο λογος που το εκανα ητανε παντα αγνος και διαρκώς η αφορμή να προστατέψω τις στιγμές που εγραφα/γραφω και θα γραφω.

Μια αποτυχημενη σχεση ενα μεθυσι που αργει να τελειωσει ενα βραδυ που ξυπνησα σε ξενο σπιτι γυμνός.

Ολα δικα μου ομως, οπως και να'ναι ,οτι και να'ναι .... δικα μου.

Θελω να ξεκαθαρισω οτι αυτη η δημοσιευση δεν γινεται για να εξακριβωσω αν το κείμενο είναι ή δεν είναι δικό μου.
Σε καμοια περιπτωση δεν αναζητω αναγνωριση για το αν γράφω καλά ή οχι.
Αυτο δεν μου περασε ουτε στιγμη σαν σκεψη. Ετσι γραφω, ειναι η γραφη μου ...παει και τελειωσε... μεσ'το κείμενο είμαι εγώ.
Γι'αυτο λοιπόν και θα το προσπερνούσα θα συνεχιζα να ανεβάζω τις σκέψεις μου και δεν θα μαθαινε κανεις ποτέ τι έχει συμβεί...

Το θεμα παει αλλου τωρα ,ειδικα μετα απο το email. Όσο σουρεαλιστικά και αν το δώ δεν το χωράει ανθρωπινός νους. Σίγουρα όχι ο δικός μου.
Αν μου ζητούσε μονο μια συγνωμη δεν θα φτάναμε εδώ ...

Σκεφτειτε ολοι εσεις που εχω αγγιξει και γραφετε ξεχωριστα
για πραγματα ξεχωριστα που σας εχουν αγγιξει
πως θα νιωθατε στην θεση μου.

Μονο αυτο σας ζητώ και πείτε μου τι πάω να κάνω γιατι i love ntalaras ...

Friday, January 11, 2008

71


Οι λάθος ανθρωποι δεν έχουν τα μαλλιά στο χέρι. τα Μαλλιά όχι . Δεν κλωτσάνε το κρανίο όπως άλλωτε ,σαν τοπι στις "αλάνες". Κλωτσάνε σκουπίδια, τενεκέδες ρε. Δεν ψάχνουν στο σκοτάδι τον ίσιο τους. Σίγουρα δεν φοράνε παλτό το καλοκαίρι το. Δεν ψάχνουν ψυλους στα άχυρα ,αν θες εσύ να το κάνουν. Θέλω απλα να πω οτι οι λάθος άνθρωποι αν έχουν ένα λάθος ,αυτο θαρρω πως είναι οτι φαίνονται σαν ανθρωποι. Σαν ανθρωποι ρε. Περπατάνε σωστά, με τον ίδιο τροπο οπως και εσύ ,μπορεί να σε προσπεράσουν ή να τους δεις πως σε κοντευουν. Θα πούνε καλημέρα. Μεγάλο λάθος. Τέρμα πια με τον επίλογο θα πούνε καλημέρα και θα συμφωνήσω ρε. "Θα σου πω καλημέρα" (είπαν ήδη). Θα σκεφτούν οπως και εσύ. Θα μπούν απ'ευθείας στο ψητό. Για την ανοιξη, για το καλοκαίρι τις βροχές και πριν απο αυτό τι συμβαίνει. Θα σου πούνε κρατάς ομπρελά γιατι είναι χειμώνας. Θα σου πούνε καλημέρα. "Κράτας ομπρέλα γιατι είναι χειμώνας;" Λάθος να ρωτάς κάτι που είσαι σίγουρος(θα σκεφτούν). Θέλεις να σου πω τι σκέφτηκα; θα συνεχίσουν αυτοί ,εσύ θα κάνεις. Μέχρι να σου πούνε οτι οι λάθος άνθρωποι δεν έχουν λάθος στις πράξεις τους. Θα σου πούνε πολλά μέχρι να φτάσουν σε αυτό. Έχουνε μια ζεστή καλημέρα ,δύο ποδιά σωστά , ίδια με τα δικά σου ναι. Σε πατάνε ,σου χαιδευουν τις φτέρνες με τις λάθος φτέρνες τους. Φοράνε τα ίδια παπούτσια με τα δικά σου που είναι τρύπια. Τα πόδια τους είναι πάντα ζεστά. Πόσο λάθος ενα ζευγάρι ποδιών που είναι πάντα ζεστό. Οι λάθος άνθρωποι δεν ξυπνάνε σωστά. Δεν κανουν τιποτα σωστά, αυτο με σιγουριά θα το γράψω. Σε συναντάνε στον δρόμο, σου λένε καλημέρα αφου έχουν ξυπνήσει. Θέλεις να σου πω μόλις τι σκέφτηκα, σου λένε σε λίγο. Σκέφτηκα για την άνοιξη. Το καλοκαίρι ,το φθινόπωρο, συνεχίζουνε. Κρατάς ομπρέλά; Σκέφτηκα πόσο λάθος είναι οι εποχές. Σου λένε καλημέρα. Την νύχτα πάλι σου λένε καλημέρα. Τον χειμώνα κρύβονται ή σε ψάχνουν κρυμένοι σε μια καρέκλα.

Οι λάθος άνθρωποι δεν κάθονται σωστά. Αν τους δεις απο μακρυα θα το καταλάβεις. Οταν φτάσεις στο μέρος τους θα είσαι πλέον σιγουρος. Δεν στέκουν σωστά, ομως πρέπει να κάτσουν. Και έτσι είσαι βέβαιος πως τιποτα δεν είναι σωστο στον τροπο που κάθονται. Πόσο λάθος που τους βλέπεις. Κάθονται απέναντι. Κρυμμένοι. Τα χέρια τους ξεχύνονται απ'τις καρέκλες ,γίνονται δύο σταγόνες πόδια. Τρέχουν σαν χείμαρος σε μια αλλη καρέκλα. Δυο πόδια (ζεστά) που τρέχουν δίχως αφέντη θα είναι χειρότερο απο δυο χέρια ξεκάθαρα άδεια. Δύο χέρια που κρατάνε μαλλιά είναι κάτι πιο σωστό απο τέσσερα δάχτυλα που εγκλωβιστηκαν δίχως λόγο σε ενα κεφάλι με τρίχες. Αν έχεις δυο καρεκλες και μόνο αυτο, δεν είναι σωστο να τις τοποθετήσεις σε μια τραπεζαρία. Ισως αν είχες τεσσερεις ,ακόμα και έξη, θα μπορούσες. Δεν είναι σωστό οι άνθρωποι να έχουν έξη δάκτυλα. Δυο καρεκλες σε μια τραπεζαρία είναι λοιπόν ενα λάθος. Ενα τραπέζι απο μόνο του ωστόστο ειναι σωστό. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως κρεβάτι.

Οι λάθος ανθρωποι δεν κοιμουνται όπως κοιμούνται οι σωστοί. Οι δευτεροι κοιμουνται σωστά αλλα δεν θα σας πω για αυτους τώρα. Οι λάθος ανθρωποι (γι'αυτους που γράφω) το σχήμα τους νομίζω δεν είναι αυτο που μπορεί να βοηθήσει ως προς την σωστή προσέγγιση ύπνου. Και έτσι τόσο λάθος οπως κοιμούνται έτσι ,απλά. Τα βράδια που είναι σημαντικά ,αυτοι είναι έτσι. Μπορεί και με ανοιχτά τα μάτια , ποιος απο'σας κάνει λάθη ,άρα το γνωρίζει; Ποιος απο εσάς είναι αυτός; Σκέφτομαι πως δεν θα ονειρευονται. Πόσο άδικο ενας ανθρωπος λάθος να μην μπορεί έστω να ονειρευτει πως είναι σωστος. Για λίγο ,έστω για λίγο. Μα το σχήμα τους δεν είναι αυτο που διευκολύνει τα ονειρα. Φαντάσου εναν ανθρωπο με λάθος τρόπο εξω απ'την πορτα σου να πρέπει να τον ονειρευτεις μα πρώτα να τον καλωσορίσεις. Τα όνειρα απευθυνονται στους σωστους ανθρωπους. Αυτους που ανεβαινουν τις σκάλες με λουλούδια. Εξω απο καθε πορτα υπαρχει ενας ανθρωπος που είναι σωστος. Οι λάθος σκοτώνουν την ώρα τους με λάθος τρόπους. Οπως με το να περιμενουν εξω απο μια πορτα που δεν περιβάλετε απο τοιχους. Νομίζουν θαρρώ πως εκει μέσα εχει τρυπώσει το όνειρο και για να το δείς πρέπει πρώτα να το εξαφανίσεις. Ισως απλα δεν ανοίγουν την πόρτα και αυτο να ειναι μόνο. Κάποτε έγραψα οτι υπάρχουν και αυτοι που χτίζουν εναν τοίχο με σκοπό να τον γκρεμίσουν. Εκείνο το κείμενο δεν περιλάμβανε πόρτα. Και ας ,πάλι δεν μπορώ να ξέρω. Κάποτε. Συμφωνω μαζί τους εντούτις οτι για να δείς κατι σωστά πρέπει αν το αντιληφθεις αμέσως να το εξαφανίσεις. Μα κάποιοι άλλοι δίνουν στον χρόνο υπνωτικά ναρκωτικές ουσιες ,ακόμα και αγάπη για να τον εμπλουτίσουν. Και έτσι υπάρχουν αυτοι πους δεν τους ενδιαφέρει αν θα ονειρευτουν σωστά. Δεν αγαπάνε την σκέψη οτι στα όνειρα μπορείς να αγαπήσεις κι άλλο. Ισως απλα να μην ανοίγουν την πόρτα. Για αυτους δεν μπορούμε να πούμε τίποτα. Μάλλον οτι δεν αγαπάνε σωστά ,ισως πιο πρόχυρα οτι κοιμούνται με λάθος τρόπο.

Οι λάθος άνθρωποι θα τρέξουν να προφτάσουν ένα τρένο. Θα το ακούσουν απο μακρυα πως σφυρίζει και και θα σταθούν σε αποστασή απο τις μπάρες να σιγουρευτουν οτι περνάει. Μετά θα τρέξουν να το προλάβουν. Σε ένα λεπτό ακριβως απ'την στιγμή που τους προσπέρασε. Αφου σιγουρευτουν. Ενα λεπτό σιγουριάς. Αυτο είναι ο κανόνας για εναν λάθος ανθρωπο που κρατάει βαλίτσες ενω δεν έχει χέρια. Θα κοιτάξει το τρένο θα κοιτάξει την ώρα θα κοιτάξει το τρένο να περνάει και οταν νιώσει πως βρίσκεται ηδη μακρυα θα τρέξει να το προλάβει. Δεν έχει σκοπό. Μετά απο ένα λεπτό αμφιβολίας ποτε δεν θα το καταλάβει. Είναι σωστό να επιλέξουμε εποχή κυνηγιού σαν άνθρωποι, ωστόσο λάθος ειναι σαν ζώα που είμαστε να μην κυνηγηθουμε. Οι λάθος ανθρωποι οδηγουν τα τρένα. Είναι επιβήτορες στην ζωή. Είναι κουνέλια ,μπεκάτσες,έχουν περίεργη όψη για να οδηγάνε τρένα. Είναι σαν ταινία του Σιλβέν Σομέ. Αυτο και αν είναι λάθός. Ο σουρεαλισμός με όλους τους μαλάκες εδώ. Κάποιοι ανεβαίνουνε στα τρένα με προφαση οτι υπάρχει προορισμός. Δεν γίνεται να οδηγήσεις την ζωή σου, δεν σου ανηκεί η πουτάνα. Αυτο ειναι ενα μεγαλύτερο λάθος. Το οτι πάλι άρχισα να βρίζω. Και πως θυμηθηκα οτι η ζωη ειναι γένος θυληκού. Ίσως ομως περισσοτερο να είναι λάθος το οτι το σκέφτηκα και αυτη η σκέψη δεν με οδηγεί πουθενά.

Οι λάθος άνθρωποι σου χτυπάνε τα κουδούνια. Κρατάνε στο χέρι ενα όπλο, καπνίζουν τόσο πολυ που βλέπεις τον καπνό να τρυπώνει απ'την χαραμάδα της πόρτας σου, όσο αδημονούν να τους ανοιξεις. Αυτο είναι λάθος. Δεν θα τους ανοιξεις ποτε. Κοιτάνε μεσα απο το ματάκι της πόρτας. Σκέφτονται οτι δεν θα τους ανοίξεις ποτέ. Το ξέρουν πλέον. Το διαβάζουν. Γράφουνε "σ'αγαπώ" πάνω στο όπλο τους κόβωντας τις φλέβες και κατεβαίνουν τις σκάλες σαν μπάλα. Το αίμα έχει ανεξιτηλη μελανη αρα και πίστωση χρόνου, θα σε λογαριάσω αυριο πούστη. Συλογγίζονται καθώς. Αυτο είναι το μεγαλυτερο λάθος. Οι λάθος ανθρωποι κάθονται στις καρέκλες. Περπατάνε μαζί σου, με τον ίδιο τρόπο οπως και εσύ .. αφου τους άνοιξες. Σε ρωτάνε ,γιατι η τραπεζαρία έχει μόνο δυο καρεκλες. Γιατί κουβαλάς τα μαλλιά σου στο χέρι. Σε ρωτάνε τι σου συμβαίνει; Γιατί είσαι γυμνός ,ειναι χειμώνας. Ψάχνουν στις άδειες τσέπες σου. Σε ρωτάνε αν υπάρχει χώρος να κοιμηθούνε ,κοιτάνε κάτω απ΄την αμασχάλη σου. Ειναι ζεστά εκει ,σου λένε ...ειναι χειμώνας. Οι λάθος άνθρωποι κοιμούνται στα τραπέζια.

Οι λαθος ανθρωποι οταν τους λειπει κατι τρεχουν να το συναντησουν. Περνουν τηλεφωνα, αγοραζουν τηλεφωνα ,αναζητουνε τηλεφωνικους αριθμους ,πετάνε στην αγωνία και το άγχος πιο γρήγορα απ'την ταχυτητα/στιγμη/χρονο που χάσαν για το τρένο. Ενθουσιάζονται. Για ενα λεπτό. Τζάμπα οι κάθετοι. = Δεν ξέρω ,δεν. Οι λάθος ανθρωποι δεν ξέρουν και αυτοι να μετράνε σωστά τα λεπτά. Αν μπορούσαν ίσως να το καταφέρναν και με τα χιλιομετρα. Αν γινόταν να με διαβάσουν. Τουλαχιστον αυτο θα ήταν ένα κινητρο να κάνουν ένα ταξίδι με τα πόδια για να αγοράσουν δυο καινουρια χέρια. Πόση ώρα έκανες μεχρι την Αθηνα που ξέρω οτι ειναι 500 χιλιόμετρα; Εγω το κάνω σε πέντε ώρες και 99 ενοχικές σκέψεις ,εσύ φίλε; Κρατουσες ομπρελα; Αν όχι ,σίγουρα δεν έχεις χέρια.

Οι λάθος άνθρωποι αν είναι καλοκαίρι θα σου γράψουν ενα μυνημα που θα περιέχει τις ακόλουθες φράσεις: "Καλο χειμώνα φίλε μου καλέ. Πώς πέρασες άραγε το καλοκαίρι που μας πέρασε;". Οι λάθος άνθρωποι ψάχνουν το καλοκαίρι σε φωτογραφίες. Ψάχνουν το καλοκαίρι για να σε συναντήσουν. Φαντάζονται το καλοκαίρι σε τρείς ορόφους με σκάλες και στο τέλος μια πόρτα που δεν θ'ανοίξει ποτέ. Δεν ξέρουν να διαβάζουν, όμως το ψάχνουν ακόμα και σε εικόνες. Δεν ξέρουν πως ανοίγει μια πόρτα. Καλοκαίρι τευχος Α ,καλοκαίρι τευχος Β ,καλοκαίρι 1968 Αρραβώνας/Κηδεία/σ'αγαπώ είσαι νεκρή άν. Τευχος δώδεκα και μετρα τα μηλα αν δεν ξέρεις να μετράς . Την αγωνία αν ξέρεις... Αμέτρητη. Πάν μέτρον άριστον για τους λάθος ανθρωπους αυτούς. Καλοί οπως και το καλοκαίρι ,γίνονται απο ενστικτό. Οχι σαν τους εσκιμώους του χειμώνα. Αν θυμάσαι τότε στην Αλάσκα βρικόλακα. Οι λάθος άνθρωποι τώρα που το σκέφτομαι είναι οι εσκιμώοι και οι δημόσιοι υπάλληλοι. Και όσους τους λένε Ρίτα. Και αν όχι Ρίτα τότε ονόματα οπως: Χριστίνα, Κατερίνα, Γεωργία, Μαρία, Ευγενία, Μητέρα, Προξένου Κορομηλά ,γειτονιά μικρή. Νύχτα μεγάλη. Γρια πουτάνα που ξυρίζει τα πόδια της.

Σίγουρα όμως Κατερίνα.

Οι λάθος ανθρωποι δεν ξέρουν να μετράνε. Ξεκινάνε απο το ένα και σταματάνε μετά απο ώρες στο ένα. Ποσες ώρες μετρούσες τους ρωτάς και μετά περνάνε ώρες αμέτρητες για να σου πούνε "ένα". Φευγεις.. πέρνεις ταξί ,κάνεις ότι μαλακία σου την βάρεσε για να καταλήξεις οτι ανεβαινεις τρεις ορόφους με τα πόδια ,περιμένεις αρκετη ώρα έξω απο μια πόρτα που ποτέ δεν θ'ανοίξει και;. Για να γυρίσεις έπειτα και να ακούσεις.. "ένα". Οι λάθος άνθρωποι αγνοουν την σημμασια των αριθμών. Εξάπαντος των αρχαίων λέξεων. Το παρελθόν, μάλλον, ότι πέρασε. Όταν κάνεις κάτι λάθος θα το αφαιρέσουν απ' όλα τα άλλα τα σωστά ετσι ωστε το αποτελεσμα να είναι ένα. Ξέρουν καλά τις διαιρέσεις. Τελεία. Ότι να΄ναι λέω. Δεν μου λές πιστέ μου φίλε ,θα τους πείς. Εχω κάνει κάτι λάθος και μου α/φερεσαι έτσι; (Τους ρωτάς τώρα μόλις) Ενα λάθος ,έκανες, είναι η απάντηση. (όλοι μαζί) Ενα λαθος και ένα ακομά που δεν το αναγνωρίζεις. Μετά θα φύγουν ,καποια φορά θα σας ετυχε. Με τα δυο τους πόδια που είναι πόδια λάθος ,σωστά θα απομακρυνθούν προς τα εκεί. Στην γωνία της Προξένου, στο κέντρο του κόσμου. Θα τους ξαναδείς άλλη μια φορά. Είσαι χάλια. Θα σου πούνε ,καλημέρα. Είσαι χάλια! Θέλεις να ακουσεις τι σκέφτηκα για τον χειμώνα; Θα σου πούνε: "Κρατάς ομπρέλα;"

Βρέχει. Οι λάθος ανθρωποι σιγουρα βιάζονται να (με) μεγαλώσουν οταν βρέχει. Μου χτυπάνε το κουδούνι οχι οπως παλιά. Δεν περιμένουν στην πόρτα μπας και τους ανοιξω. Φευγουν. Οι λάθος ανθρωποι φευγουν και βιάζονται να μεγαλώσουν. Δεν κοιμούνται στα τραπέζια, δεν μου λένε καλημέρα. Δεν κοιμούνται στα τραπέζια. Οι λάθος άνθρωποι θεωρούν πως το μεγαλύτερο λάθος που ίσως να εχουν κάνει είναι οτι κάναν μεγάλα διαδοχικά λαθη. Δεν ξέρουν να μετράνε ως μεγάλοι ,να προσθέτουν σαν παιδιά τα μήλα, σε καμοια περιπτωση να πολλαπλασιαζουν ή να διαιρούν. Δεν υπάρχει διαδοχή ακόμα και στα λάθη τους. Ένα. Δεν ξέρουν να ψάχνουν ανάμεσα στους αριθμούς τις λέξεις. Στα μάτια ,στην έκφραση ,μεσ΄τα βαγόνια τι φωλιάζει. Γκάβλα.
Οι λάθος άνθρωποι λάθος ονειρευονται ολα αυτα που είμαι. Καταφέρνουν μετα απο χρόνια να μεγαλώσουν ,να δουν ονειρα ανησυχητικα. Δεν μου λένε καλημέρα. Μόνο επιμένουν να ρωτάνε :"γιατι είσαι γυμνός και γέρος;"

Φαίνομαι γέρος γιατι είμαι γυμνός.
Είμαι γυμνός γιατι γέρασα.