Estoy cansado

Οι ανθρωποι που σου λενε οτι θελουν να αλλαξουν τον κοσμο ειναι αυτοι που τον καταστρεψαν. Μην τους πιστεψεις ποτέ. Αν θελουν κατι ειναι να σε προτρεψουν για το πως να γινεις ίδιος. Μα δεν γινεται αυτο. Δεν εχουν επιχειρηματα να σε πεισουν. Γιατι τους κοιτας πως σε κοιτανε και ιδρωνουν απο αγωνια μην τους πεις "στοπ σε καταλαβα.χεχεχε!".
Γιατι τους φανταζεσαι ποσο δέσμιοι νιωθουν ετσι που καταντησαν και μονο η προσομοιωση της ιδεας οτι θα σου μιλανε για ωρες ειναι τρομακτικη. Γιατι ολα τα λαθη που θα σου χρεωσουν φωτογραφιζουν το εγω τους. Γιατι μπλεκονται σε πλαστα πραγματα χωρις στόχους .Γιατι ως και η μεθοδος που φυσανε τον καπνο απ'το τσιγαρο ειναι αξιολυπητη. Ακομα και ο τροπος που ανασενουνε ειναι τοσο ανυσηχητικος. Και η αναπνοη τους η ιδια οπως σκαρφαλωνει απο τον φαρυγγα δραπετευει επισφαλή μπορεις να την ακουσεις . Γιατι τους σταματας και αυτοι επιταχυνουν. Γιατι τους δενεις σε ενα δεντρο γυμνους και αυτοι σκαβουν τον λακο τους να τρυπωσουν. Γιατι τους πετας απ'το μπαλκονι και κουνανε τα χερια μάταια νομιζοντας πως θα πεταξουν. Δεν γινεται να πεταξουν οι ανθρωποι που εχουν βαρυνει τοσο απο αβεβαιοτητα.
Γιατι οταν σου μιλαν για επανασταση ενοουν οικτο. Ομως δεν πρεπει να τους λυπηθεις.
Συμφωνια δεν εκανες με κανεναν. Μονο σκεφτηκες να ανακαληψεις τον κοσμο με τα δικα σου ματια,οσο σαθρο και αν σου τον περιγραψαν. Αν θελησεις θα τον αλλαξεις η θα τον απαλαξεις απο την περιτη παρουσια σου, τοσο απλά. Ομως πρωτα χαζεψε τον με τα δικα σου ματια και μετα αποφασισε. Αυτα τα ματια που δεν κουραζονται να μεταμφιεζουν τα χρωματα. Αυτα τα ματια που δεν παραμενουν κλειστα οταν τα φυσαει ο παγωμενος αερας. Αυτα τα ματια που δεν δακρυζουν οταν τα λουζει ο ηλιος , δεν ψαχνουνε λογους γιατι ηρθε το καλοκαιρι. Δοκιμασε το μα μην πας μαζι τους οτι και αν σου ταξουν. Θα σου το περιγραψουν τοσο γραφικα που θα ειναι σαν να το εκανες ηδη. Γι'αυτους ειναι ευκολο να ζουνε με ξενα βιωματα. Αν τους βαλεις να ακουσουν το πελμα σου πως φωλιαζει σε αμμουδια θα τρεξουν να φωρεσουν μαγιο. Εσυ ομως πρεπει να σιγουρευτεις οτι υπαρχει θαλασσα.
Κατεβα τις σκαλες απο εκει που εμαθες να ξυπνας ολα αυτα τα χρονια και σκαστο κρυφα απο ολους. Ασε ενα γραμμα αν θελεις που θα γραφει κατι χαζο οπως " Παω να παραγκειλω Σουσι στο Πεκινο. Βγαλε τον σκυλο βολτα." Ολα τα ομορφα μερη του κοσμου ειναι άσκοπο να τα διαβεις οταν δεν εισαι με ανθρωπους που αγαπας. Ολα τα ομορφα μερη του κοσμου οστόσο εχουν ανθρωπους που μπορεις να τους αγαπησεις ξανα απο την αρχη. Γιατι εχεις αυτα τα ματια σου ειπα που χρωματιζουν εντονα το απαλο σέπια. Και εχεις μαθει να ξεχωριζεις τον ψιθυρο απο την ανεπαισθητη κραυγη. Ως προς την ενταση μα και την διαρκεια.
Δοκιμασε να τραβηξεις εναν δρομο που λεει Ζαραγοζα 420 χλμ και οταν φτασεις ρωτα που θα βρεις την El Tubo. Πανε πίσω στην Ιταλία μεχρι την Φερραρα διεσχισε τα καστρα στην πολη με το ποδηλατο και αφου κουραστεις τραβα στην Αλέσια να σου σερβιρει. Μην την ρωτησεις γιατι στις ταλιατελες εβαλε σπαραγκια,θα προσβληθει. Ετσι τα κανουν εδω τα ζυμαρικα. Θα΄ναι σαν να ρωτας εναν Μεξικανο "φορας σοπρερο γιατι σε ενοχλει ο ηλιος;" Χαζεψε και την μικρη κορουλα της ποσο χαρητομενα χορευει το "why all good things come to an end". Ειναι μολις 13 και σε φλερταρει με ναζι. Παρε και την φατουρα σου αν πρεπει να δικαιολογησεις τα περιττα εξοδα και τραβα αλλον δρομο. Με τα φτωχα Ιταλικα σου, με την φτώχια στις τσεπες σου. Μα με την πλουσια επιθυμια να ανακαλυψεις ,με το ζεστο χαμογελο ρωτα πως θα βγεις στην autostrada για τον δρομο προς Βενετία. Μην παρεις μαζι σου ομως κανεναν που θα συναντησεις με την προφαση οτι πρεπει να αλλαξετε τον κοσμο.
Ο κοσμος ειναι παγκακια , εκκλησιες, σπασμενα πλακακια, βυθισμενες πολεις. Ολα αυτα ειναι ανακυκλωσιμα, η αντικατασταση τους ειναι δρομολογημενη προ καιρου. Ασε τους νοσταλγους να μαζεψουν τα κομματια. Οι ανθρωποι ειναι φωνηεντα που συμφωνουν για το αν θα πρεπει να σου απαντησουν. Παρε οσες απαντησεις μπορεις θα σου χρειαστουν για να διαφωνισεις ξεχωριστά με τον καθένα.
Γιατι το ταξιδι αυτο δεν τελειωνει ποτε. Οι διαδρομες θα ειναι παντα απαρραμιλες και ας αντικατασταθουν οι γονδολες απο πλωτα νικελινα σκαφη με λαμπακια. Οι Καταλανοι της Πλαζα Ρεαλ που πουλανε την εξαδα Εστρελα 3Ε με αυτοματα μηχανάκια που δεν θα γινεται να ξεγελασεις. Την σερβιτόρα στο la oveja negra που μετά απο δέκα σαγκριές χόρευε φλαμένγκο και διπλα της η Εσπεράνζα τραγουδούσε ακαπέλα το Los Pollitos. Στην θέση τους θα βρεις ενα ρομποτ που μπορει να ξεμεινει απο λάδια πριν σου φέρει να πιεις και ενα τζουκμποξ που θα δεχεται μονο πιστωτικές.
Ψάξε καλά. Καπου θα βρεις άνθρωπο να σου πει κατσε διπλα μου να ξαποστασεις μια στιγμη. Να σου σκουπίσει τον ιδρώτα με ενα κουρέλι. Και οταν τον βρεις σκεψου τι ομορφος που ειναι ο κοσμος .Σκεψου ποσο οικεια νιωθεις διπλα στον ξενο. Χαιδεψε του το μουσι αν ειναι ζητιανος, ψαξε μαζι του για φαγητο στα σκουπιδια. Δεσε του τα ματια με ενα μαντιλι και βαλε ακουστικα στα αυτια του να ακουσει Χαινηδες.Μην του πεις απο ποια χωρα ερχεσαι ,θα σε ρωτησει αν σου λειπει. Βαλε το δυνατα ομως για να μην ακουσει και τον ηχο απο τα κερματα που του πεταξες. Κανε τον ευτυχισμενο με οτι γι'αυτον συμβολιζετε η ευτυχια. Και ας ειναι μια χουφτα δεκάρες που δεν σου περισευουν. Βγαλε και μια φωτογραφια οταν το καταφερεις αλλα ριξε το φιλμ στα συντριβανια της Βερσέιχ. Και αν σε ρωτησει κανας ντοπιος γιατι το κανες πες του πως θα γυρισεις καποια μερα να το παρεις γιατι ξεχασες να πεις σ΄αγαπω την Λ* εκεινο το βραδυ που στο μαθε στα Γαλλικα. Και ας μην το ενοεις διολου. Και ας το ηξερες ηδη σε ολες τις γλωσσες. Θα της ελεγες "Ζετεμ" μα στα Ελληνικα θα σκεφτοσουν "Σε μισω". Πρεπει να πεις ψεματα σε ολους. Τον ντοπιο τον εξαπατησες μα τον ζητιανο τον εκανες χαρουμενο για μια στιγμη. Αν του το εδειχνες σε ενα χαρτι αυτος θα σκεφτοταν το παρελθον. Η αγαπη ειπαμε δεν υπαρχει στα σκουπιδια. Αν και εκει πεταμε οτι δεν χρειαζομαστε. Τον χρονο δεν το ξεγελασες μην γελιεσαι ,απλα τον φυλακισες σε ενα καρέ. Και ειναι αρκετο για αυτον.
Δεν υπαρχει επιστροφη στην αρχη μα ουτε και τελος που θα γινει ο απολογισμος.Δεν υπαρχουν εικονες που αποδεικνυουν οτι βρεθηκες εκει. Οι φωτογραφικες μηχανες ειναι σαν τα ναρκωτικα. Φωτογραφιζουμε χαμογελα γιατι αυτο βοηθαει να περασουμε πιο αβρά την ερχομενη θλιψη. Τελευταια φορα που ενιωσα θλιμενος ηταν οταν πλαγιασα διπλα σου και ξυπνησα μονος σε αυτο το κρεβάτι. Ολα ηταν ενα ονειρο τελικα. Δεν σε συναντησα ποτε στ'αλήθεια ,δεν ταξιδεψα ποτε μακρια για να σου πω όμορφες λέξεις.
Όλα ενα ονειρο που βλέπω συνέχεια. Εσυ δεν υπάρχεις. Υπαρχουν παγκακια εγκατελειμενα αδεια, εκκλησιες που δεν μπενει κανεις δεν ακουγεται ψιθυρος, σπασμενα πλακακια που αν τα πατησεις θα πεσεις στο κενο, βυθισμενες πολεις που ψαρια με ανθρωπους ζουνε μαζι αρμονικα. Και μεσα σε αυτα η λεξη "αγαπη" γραμμενη σε μια γλωσσα που δεν την μιλαει κανεις.