Βροχή

Εξω βρεχει. Ακουσε με τι οργη χτυπαει στα κεραμιδια. Τι σημαινει δεν μπορεις να ακουσεις εσένα; Είναι αλλοκοτο αυτο που λες. Πως μπορω να ακουσω εγω που μου απαντησες/εσένα; Μην κλαις ,τα κανες ολα μουσκεμα ξανά. Σε βλεπω αλλα εσυ οχι. Η όραση σου κολυμπάει στον χόλο. Λέω ψέματα; Γιατι μηπως μπορεις να δεις τα κεραμιδια; Θα σου πω οτι πριν εκει περπατουσε μια γατα για να πιστεψεις πως υπάρχουν αλλα τωρα οχι. Γιατι εξω βρεχει και αυτή κρυβεται. Της Δευτερας η βροχη ειναι ,την αναγνωριζεις; Οχι σαν αυτη του Σαββατου. Εκεινη ειχε αλλη μυρωδια ,το συζητησαμε. Δεν την πιστεψαμε οστόσο. Δεν βραχηκαμε πολυ ,θυμασαι; Διασχισαμε με το ποδηλατο ολη την Σουρεάλα και ξεφουσκωσαν τα λαστιχα απο το τόσο πολυ νερο που είχαν οι δρόμοι της. Τα φουσκωσαμε ομως με τους δισταγμους μας και συνεχισαμε αδιαφοροι να ανασαινουμε κάνοντας πηδάλι-πηδάλι . Σου ειπα μην πας απο τις ανηφορες κουράζομαι. Αλλα μαλλον το εκανες για να αποκρύψεις την δικια σου την "κουραση". Η ροδα μου συνεχισε να χανει αερα αλλα δεν βαριεσαι.Τι να σου έλεγα; Συνέχισε να δυσφορεις για να φουσκώσει; Αφου δεν ήθελα ποτέ να φτάσουμε...

Ειναι Δευτερα και βρεχει σαν να επρεπε ετσι να γινει. Σαν να ανοιξα συρταρι να διαβασω γραμμα απο θαυμαστριες και υπηρχε ενα γραμμα που επρεπε να στειλω στον δολοφόνο μου. Συμπληρωμενα ολα τα στοιχεια ,ακομα και το δικο μου το ονομα ,το ξενο. Ημερομηνία αποστολής : "Χθές". Ονομα αποστολεα: "Φταίχτης". Το ειχα ξεχασει εκεινο το προσωνυμιο. Μα δεν με λένε ετσι. Ενα γραμμα χορτατο απο λεξεις ,τοσες πολλες που ο φακελος φουσκωνε σαν παχύσαρκο παιδί που σταματάει την ποιηση μόνο για να ζεστανει φαγητο. Παιδιά ημασταν. Ολα λάθος οταν τωρα διαβαζεις εγω. Σαν καπνός επρεπε να γυρεψω τσιγαρο αλλα για να καπνισω επρεπε πρωτα να στριψω. Περιστρεφόμενα θέλω ζαλισμένα απ'την αδράνεια των πρέπει. Εφημεριδες αποκοματα απ΄την τελευταια σελιδα που προβλέπουν τον καιρο. Οι θανατοι σε ποια σελιδα αναγραφονται; Κανεις δεν λεει οτι σημερα βρεχει. Ουτε καν στην ενοτητα με τα μεντιουμ μια τυχαία αναφορα στον καιρο. Όλοι ειμαστε άτυχοι. Δεν νοιαζεται κανεις για την Δευτερα.

Ειναι Δευτερα και βρεχεις. Με ανθρωπους κατω απο στεγαστρα σκουπιδια να καταληγουν στις αυλες άλλων. Αλληθινη βροχη να αμφισβητησει επαγγελματιες μετερεολωγους .Να απογοητευσει τους καλοντυμενους ντζέ* που ετοιμαζαν μπαρμπεκιου διπλα στην θαλασσα και αφουν πιναν πολυ θα πετουσαν το χάραμα αετό. Μασκε παρτυ στην παραλια 21 Μαιου οχι και μην κρατας αποχη να πιασεις πεταλουδες. Πιάσε ψάρια είναι θρεπτικά/δες. Δεν ξερω αν ειναι αργα ή νωρις ,απλα ειναι κουτό. Βουτα μονο ν'αποσαφηνίσεις ψιχάλες μέσα απ'τον βυθό. Οταν βρεχει απροσμενα ολα αλλαζουν. Αντιστρεφονται οι ρολοι και καποια πραγματα που φανταζαν αδιορατα τώρα είναι ξεκαθαρα. Ίσως γιατι ξεπλαινει η βροχη την σαπίλα μας, δεν ξέρω. Το είπα αυτο. Οτι δεν ξέρω, δεν έχω απαντήσεις. Ανθρωποι μενουν ανεργοι γιατι δεν προνοησαν ως προς την βροχη, δρομοι ανοιγουν στα δυο δίχως λόγο /αν θες βούτα. Το λεωφορειο δεν ερχεται ποτε στην σταση γιατι ισως χάλασε η μηχανη. Μπορει ο οδηγός να κάνει λασπόλουτρο μπορεί η γυναίκα του οδηγου να είναι λάσπη και να μην τον αφήνει να 'ρθει. Κανεις δεν μπορει να βρει κανεναν με την προφαση πως εξω βρεχει. Τι να πει καποιος σε εναν αλλον οταν εξω απλά βρεχει; Να του εξηγησει «Αυριο ακουσα οτι θα εχουμε καλο καιρο»; Καλυτερα να μεινει σπιτι του θα προτεινω εγω αν αυτο εχει να δηλωσει. Με κεραυνους, φλας ,ανθρωπους να περιφρονουν την οξυτητα και να ποζαρουν στον παπαρατσι ουρανο "αλεξέυθυμα". Κονσερτο/βραδια/θυμος μα τον Θεο και την φυση σε φοβάμαι.

Εξω βρεχει και ειναι ολα τα πραγματα μου μουσκεμα /έξω. Τα ρουχα που απλωσα ,ο ποντικος που εδιωξα προς το μπαλκονι. Και οι ημιτελες σκεψεις που δεν καταφερα να απλωσω στο μπλέ τετράδιο. Ολα μουσκεμα. Η καρεκλα που ιδρωνε ο κωλος μου στην αγωνια αν θα καταφερω να γράψω... βραδιάζει..χάνω το φως μου. Η κλεψύδρα γεμάτη λασπη πλέον πάγωσε τον χρόνο. Ο Στυλος μου που του τελειωνε η μελάνι και ας μην ειχα γραψει τιποτα ζουμερό τωρα θα'ναι γιομάτος. Ισως αν οι σταγονες εχουν φαντασια να φτιαξουν και εναν πινακα στο χαρτι που πριν μουτζουρωνα/εσβηνα προτασεις/προεκτάσεις της αλληγορίας μου. Ίσως το αθροισμα των λέξεων "δειλος" που αποτυπωσα εκει να είναι αρκετο για να διορθωσουν οι ψιχαλες τα λάθη μου με εναν πινακα του ΔονΚιχωτη σε μορφή του 2000. Και αν βγουν ξανά τα σύννεφα ας σχεδιάσουν μερικά πρόβατα με την υφή τους να γίνει αντιπροσωπευτικός. Μην σας μπερδέψω κι'όλας όταν πουλήσω κομμάτια μου. Ολα ίδια. "Ιδια" βροχη και δεν θα μαθω ποτε αν σταματησε τωρα που ειμαι κρυμένος. Πολλες φορες αυτα που ξεκινανε ειναι τοσο ομορφα, μπορεις να τα κρατησεις για παντα μεσα σου. Η Εισπνοη είναι η στιγμή για όσο διαρκεί μια σκέψη. Η μόνη αντίληψη οτι ακολουθεις τον χρόνο είναι αυτη που σε κάνει να εκπνευσεις φοβούμενος οτι θα πεθάνεις αν δεν το κάνεις. Αν μπορω λοιπον να κρατήσω την αναπνοή μου για πάντα θα παγώσω τον χρόνο σε μια στιγμή. Θα ζήσω αιώνια. Οπως και αυτη η βροχη της Δευτερας. Πρεπει να μαθω αν τελειωσε; Ενιωθα ξεραμενος και τωρα ενυδατωθηκα ,αρκει αυτο δεν αρκει;. Τα μαλλια μου δεν ήταν της αρεσκιας μου ,ηθελα να τα ξεριζωσω και τωρα μυριζουν βροχη που λαχταρώ. Τώρα φυτρώσαν με πιο ορθή κόμμωση. Έψαχνα στο ιντερνετ φράσεις «Μαλλια καινουρια ,αυτα που αρέσουν όταν δεν μπορεις να γράψεις». Ειχα τοσες πνιγερες σκεψεις που ηθελα να φτυσω και το καταφερα. Εξ'αλλου συμφώνησα με τον εαυτο μου και αυτο φανερώνει πως ειμαι απολυτα ηγιης. Τις εστειλα για μπάνιο και άδειασα. Δεν μπορουσα να κανω τιποτα πριν ενω τωρα τουλαχιστον ειμαι σιγουρος ότι κάνω κάτι. Μπορώ και γράφω. Ουτε τον ποντικο δεν σκοπευα να κυνηγησω πριν βρεξει. Τον ειδα να διασχιζει τον διαδρομο και να καταληγει στο διπλανο δωματιο. Το μονο που εκανα ηταν να του κλεισω την πορτα γιατι ηθελα να μεινω μονος. Αν ο ποντικος μπορουσε να μιλησει θα ελεγε «Εγωκεντρικέ άνθρωπε θα σου φάω όλο το τυρί». Τωρα ομως που βρεχει ολα αλλαξαν και νιωθω καλοσυνη. Κρυωσε το σπιτι. Θα βαλω τα ζεστά μου ξανα ,θα κατεβασω τις κουβερτες απο το παταρι και θα φορεσω τις χειμωνιατικες καλτσες ,αυτες που έχουν χώρο να φυλακίσουν τα δάκτυλα. Ισως να βρασω και μια κατσαρόλα ρακόμελο να μεθίσω μπας και εξισώσω το αρθροισμα της αυταπατης. Σε αναληθή αγκαλια απο αμορφη υλη ας τυλιχτώ. Ζεστη αισθηση χειμωνιατικη που μπορει να αναπληρωσει την ανθρωπινη συντροφια. Υδρωνεις. Κατω απ'τα σκεπασματα. Μεχρι και να αποκοιμηθεις. Με αδιακοπους οργασμους/όνειρα.

Εξω βρεχει. Θα σταματησει θα μου πεις ..ξερω. Ηδη το ευχεσαι. Θα σταματησει οταν δεν σου δωσω αλλο σημασια σου λέω. Οταν καταλαβεις πως δεν υπαρχει λογος να κλαις κάθε Δευτέρα 21 Μαιου. Αν κλειστω ολο το βραδυ σε αυτο το δωματιο μπορω να σε αμφισβητησω; Μπορω θα σου πω. Μπουρίνι είσαι ,δεν γίνεται να με πνηξεις οπως τότε που ήταν χειμώνας. Τώρα καλοκαίρι είναι ,το είπαν και στην τηλεόραση. Θα βαλω στο διαπασών το interlude και θα κλεισω τα πατζουρια ,πως θα με βρεις; Θα σηκωσω και το τηλεφωνο για να μην παρεις μια απ'τις μορφές σου και πεις «Η βροχη σταματησε, ετοιμασου να υποφερεις/ η μεταμόρφωση». ή ακομα χειροτερα «Η βροχη τελειωσε, ερχομαι να σε παρω για περιπατο /η όμοιότητα». Δεν αγαπαω τιποτα που βγαζει θορυβους στο είπα. Ότι είναι ίδιο κάνει πολυ φασαρια μεσ'το μυαλο μου. Ως και τον ποντικο τον εδιωξα για να μεινω μονος. Αραγε ο ποντικος είχε να πει κάτι; Δεν ξερω αλλα τρεχει γρηγορα και με τρομαζει. Εξω βρεχει και θα κοιμηθω με αυτην την σκεψη ,ασε με. Αρκεί. Δεν θα σταματησω να γραφω για να δω αν σώπασε. Πάψε να κλαις. Δεν θα αφησω την μουσικη να χαμηλωσει οτι θορυβο και αν ακουσω στο άλλο δωματιο. Ποιος να ειναι ,εκτος απο τον ποντικο που γυρισε να ζητησει εξηγησεις; Εσυ δεν μπορεις να μπεις οσο και αν χτυπας τα παραθυροφυλλα. Και τα τζαμια ειναι διπλά ,μάζι τα αγοράσαμε για να μην ακουν οι γείτονες τις ωδές μας .Οι κλεφτες άραγε μπαινουν σε σπιτια οταν βρεχει; Ισως μπαινουν μονο για να κλεψουν μια ομπρελα και μετα φευγουν σαν τους κλεφτες. Κρεμασμένη δίπλα στο τηλέφωνο ειναι η ομπρελα μου κλεφτη. Κλεισε την πορτα καθως φευγεις γιατι δεν περιμενω κανεναν. Μπορεις να την εχεις ,δεν την χρειαζομαι. Μονο μην μου ανοιξεις αυτο το δωματιο και πεις οτι σταματησε η βροχη. Της αξίζει να κλαίει τις Δευτερες. Θα ενοχληθω και πονταρω στο οτι εισαι ενας τιμιος κλεφτης. Καποτε πονταρα στην τιμιοτητα μιας "καταιγίδας" οταν μου ειπε «Σε βρεχω γιατι θελω να σε δροσίσω». Γι'αυτην σου μιλάω τόση ώρα κλέφτη. Εχει σημασία αν ειναι ανθρωπος και ποιο είναι το όνομα της; Είχε μαυρα μαλλιά μακρυα αν θέλεις να ξέρεις αλλα αυτα βάφονται. Θυμαμαι τα μάτια της. Μάτια που οταν τα εκανα να κλαινε αψηφουσαν την βαρητητητα. Δεν πετουσαν τα δακρυα χαμω για να μουσκέψουν το πάτωμα. Κλαιγαν απο χαρά που με μαστιγώναν/πνιγαν. Γίνεται ο μπαρμαν να μην καταλήξει αλκοολικός; Γίνεται το γατί αν το χαιδευεις τρυφερά να μην κάνει γούρου-γουρου..; Χαζό γατί θα είναι πρέπει να σου πώ αν δεν γουργουρίζει. Μην σου τα πολυλογω κλέφτη γιατι πρέπει και να φυγεις γινόμουνα μούσκίδι και έλεγε συνέχεια: «Σε βρεχω γιατι θελω να σε δροσίσω». Ετσι μια μέρα απαντησα:«Αναπνεω γιατι αναπνεεις και εσυ μεσα μου». Επειτα απο αυτο ακολουθησαν χρόνια λειψυδρίας. Δεν ξέρω πόσα...άμέτρητα. Διψάω σήμερα ειναι Δευτέρα και βρέχει. Εσυ εισαι τιμιος κλέφτης ,με καλες προθεσεις. Εχεις οπλο αν μπεις σπίτι μου αλλα μονο για να προστατευτεις.Τωρα που βρέχει θα εχεις και ομπρελα μην φοβασαι. Οταν την επιστρεψεις το βραδυ,ασε και τα βρεγμενα σου ρουχα να μυρισω την βροχη. Να σιγουρευτω οτι δεν ηταν ξανα "εκεινη". Γιατι βρεχει με μανία εξω διστάζω να βγώ. Και η ομπρελα μου ειναι γεματη τρυπες κλέφτη ,προσεχε.