71

Οι λάθος ανθρωποι δεν έχουν τα μαλλιά στο χέρι. τα Μαλλιά όχι . Δεν κλωτσάνε το κρανίο όπως άλλωτε ,σαν τοπι στις "αλάνες". Κλωτσάνε σκουπίδια, τενεκέδες ρε. Δεν ψάχνουν στο σκοτάδι τον ίσιο τους. Σίγουρα δεν φοράνε παλτό το καλοκαίρι το. Δεν ψάχνουν ψυλους στα άχυρα ,αν θες εσύ να το κάνουν. Θέλω απλα να πω οτι οι λάθος άνθρωποι αν έχουν ένα λάθος ,αυτο θαρρω πως είναι οτι φαίνονται σαν ανθρωποι. Σαν ανθρωποι ρε. Περπατάνε σωστά, με τον ίδιο τροπο οπως και εσύ ,μπορεί να σε προσπεράσουν ή να τους δεις πως σε κοντευουν. Θα πούνε καλημέρα. Μεγάλο λάθος. Τέρμα πια με τον επίλογο θα πούνε καλημέρα και θα συμφωνήσω ρε. "Θα σου πω καλημέρα" (είπαν ήδη). Θα σκεφτούν οπως και εσύ. Θα μπούν απ'ευθείας στο ψητό. Για την ανοιξη, για το καλοκαίρι τις βροχές και πριν απο αυτό τι συμβαίνει. Θα σου πούνε κρατάς ομπρελά γιατι είναι χειμώνας. Θα σου πούνε καλημέρα. "Κράτας ομπρέλα γιατι είναι χειμώνας;" Λάθος να ρωτάς κάτι που είσαι σίγουρος(θα σκεφτούν). Θέλεις να σου πω τι σκέφτηκα; θα συνεχίσουν αυτοί ,εσύ θα κάνεις. Μέχρι να σου πούνε οτι οι λάθος άνθρωποι δεν έχουν λάθος στις πράξεις τους. Θα σου πούνε πολλά μέχρι να φτάσουν σε αυτό. Έχουνε μια ζεστή καλημέρα ,δύο ποδιά σωστά , ίδια με τα δικά σου ναι. Σε πατάνε ,σου χαιδευουν τις φτέρνες με τις λάθος φτέρνες τους. Φοράνε τα ίδια παπούτσια με τα δικά σου που είναι τρύπια. Τα πόδια τους είναι πάντα ζεστά. Πόσο λάθος ενα ζευγάρι ποδιών που είναι πάντα ζεστό. Οι λάθος άνθρωποι δεν ξυπνάνε σωστά. Δεν κανουν τιποτα σωστά, αυτο με σιγουριά θα το γράψω. Σε συναντάνε στον δρόμο, σου λένε καλημέρα αφου έχουν ξυπνήσει. Θέλεις να σου πω μόλις τι σκέφτηκα, σου λένε σε λίγο. Σκέφτηκα για την άνοιξη. Το καλοκαίρι ,το φθινόπωρο, συνεχίζουνε. Κρατάς ομπρέλά; Σκέφτηκα πόσο λάθος είναι οι εποχές. Σου λένε καλημέρα. Την νύχτα πάλι σου λένε καλημέρα. Τον χειμώνα κρύβονται ή σε ψάχνουν κρυμένοι σε μια καρέκλα.

Οι λάθος άνθρωποι δεν κάθονται σωστά. Αν τους δεις απο μακρυα θα το καταλάβεις. Οταν φτάσεις στο μέρος τους θα είσαι πλέον σιγουρος. Δεν στέκουν σωστά, ομως πρέπει να κάτσουν. Και έτσι είσαι βέβαιος πως τιποτα δεν είναι σωστο στον τροπο που κάθονται. Πόσο λάθος που τους βλέπεις. Κάθονται απέναντι. Κρυμμένοι. Τα χέρια τους ξεχύνονται απ'τις καρέκλες ,γίνονται δύο σταγόνες πόδια. Τρέχουν σαν χείμαρος σε μια αλλη καρέκλα. Δυο πόδια (ζεστά) που τρέχουν δίχως αφέντη θα είναι χειρότερο απο δυο χέρια ξεκάθαρα άδεια. Δύο χέρια που κρατάνε μαλλιά είναι κάτι πιο σωστό απο τέσσερα δάχτυλα που εγκλωβιστηκαν δίχως λόγο σε ενα κεφάλι με τρίχες. Αν έχεις δυο καρεκλες και μόνο αυτο, δεν είναι σωστο να τις τοποθετήσεις σε μια τραπεζαρία. Ισως αν είχες τεσσερεις ,ακόμα και έξη, θα μπορούσες. Δεν είναι σωστό οι άνθρωποι να έχουν έξη δάκτυλα. Δυο καρεκλες σε μια τραπεζαρία είναι λοιπόν ενα λάθος. Ενα τραπέζι απο μόνο του ωστόστο ειναι σωστό. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως κρεβάτι.

Οι λάθος ανθρωποι δεν κοιμουνται όπως κοιμούνται οι σωστοί. Οι δευτεροι κοιμουνται σωστά αλλα δεν θα σας πω για αυτους τώρα. Οι λάθος ανθρωποι (γι'αυτους που γράφω) το σχήμα τους νομίζω δεν είναι αυτο που μπορεί να βοηθήσει ως προς την σωστή προσέγγιση ύπνου. Και έτσι τόσο λάθος οπως κοιμούνται έτσι ,απλά. Τα βράδια που είναι σημαντικά ,αυτοι είναι έτσι. Μπορεί και με ανοιχτά τα μάτια , ποιος απο'σας κάνει λάθη ,άρα το γνωρίζει; Ποιος απο εσάς είναι αυτός; Σκέφτομαι πως δεν θα ονειρευονται. Πόσο άδικο ενας ανθρωπος λάθος να μην μπορεί έστω να ονειρευτει πως είναι σωστος. Για λίγο ,έστω για λίγο. Μα το σχήμα τους δεν είναι αυτο που διευκολύνει τα ονειρα. Φαντάσου εναν ανθρωπο με λάθος τρόπο εξω απ'την πορτα σου να πρέπει να τον ονειρευτεις μα πρώτα να τον καλωσορίσεις. Τα όνειρα απευθυνονται στους σωστους ανθρωπους. Αυτους που ανεβαινουν τις σκάλες με λουλούδια. Εξω απο καθε πορτα υπαρχει ενας ανθρωπος που είναι σωστος. Οι λάθος σκοτώνουν την ώρα τους με λάθος τρόπους. Οπως με το να περιμενουν εξω απο μια πορτα που δεν περιβάλετε απο τοιχους. Νομίζουν θαρρώ πως εκει μέσα εχει τρυπώσει το όνειρο και για να το δείς πρέπει πρώτα να το εξαφανίσεις. Ισως απλα δεν ανοίγουν την πόρτα και αυτο να ειναι μόνο. Κάποτε έγραψα οτι υπάρχουν και αυτοι που χτίζουν εναν τοίχο με σκοπό να τον γκρεμίσουν. Εκείνο το κείμενο δεν περιλάμβανε πόρτα. Και ας ,πάλι δεν μπορώ να ξέρω. Κάποτε. Συμφωνω μαζί τους εντούτις οτι για να δείς κατι σωστά πρέπει αν το αντιληφθεις αμέσως να το εξαφανίσεις. Μα κάποιοι άλλοι δίνουν στον χρόνο υπνωτικά ναρκωτικές ουσιες ,ακόμα και αγάπη για να τον εμπλουτίσουν. Και έτσι υπάρχουν αυτοι πους δεν τους ενδιαφέρει αν θα ονειρευτουν σωστά. Δεν αγαπάνε την σκέψη οτι στα όνειρα μπορείς να αγαπήσεις κι άλλο. Ισως απλα να μην ανοίγουν την πόρτα. Για αυτους δεν μπορούμε να πούμε τίποτα. Μάλλον οτι δεν αγαπάνε σωστά ,ισως πιο πρόχυρα οτι κοιμούνται με λάθος τρόπο.

Οι λάθος άνθρωποι θα τρέξουν να προφτάσουν ένα τρένο. Θα το ακούσουν απο μακρυα πως σφυρίζει και και θα σταθούν σε αποστασή απο τις μπάρες να σιγουρευτουν οτι περνάει. Μετά θα τρέξουν να το προλάβουν. Σε ένα λεπτό ακριβως απ'την στιγμή που τους προσπέρασε. Αφου σιγουρευτουν. Ενα λεπτό σιγουριάς. Αυτο είναι ο κανόνας για εναν λάθος ανθρωπο που κρατάει βαλίτσες ενω δεν έχει χέρια. Θα κοιτάξει το τρένο θα κοιτάξει την ώρα θα κοιτάξει το τρένο να περνάει και οταν νιώσει πως βρίσκεται ηδη μακρυα θα τρέξει να το προλάβει. Δεν έχει σκοπό. Μετά απο ένα λεπτό αμφιβολίας ποτε δεν θα το καταλάβει. Είναι σωστό να επιλέξουμε εποχή κυνηγιού σαν άνθρωποι, ωστόσο λάθος ειναι σαν ζώα που είμαστε να μην κυνηγηθουμε. Οι λάθος ανθρωποι οδηγουν τα τρένα. Είναι επιβήτορες στην ζωή. Είναι κουνέλια ,μπεκάτσες,έχουν περίεργη όψη για να οδηγάνε τρένα. Είναι σαν ταινία του Σιλβέν Σομέ. Αυτο και αν είναι λάθός. Ο σουρεαλισμός με όλους τους μαλάκες εδώ. Κάποιοι ανεβαίνουνε στα τρένα με προφαση οτι υπάρχει προορισμός. Δεν γίνεται να οδηγήσεις την ζωή σου, δεν σου ανηκεί η πουτάνα. Αυτο ειναι ενα μεγαλύτερο λάθος. Το οτι πάλι άρχισα να βρίζω. Και πως θυμηθηκα οτι η ζωη ειναι γένος θυληκού. Ίσως ομως περισσοτερο να είναι λάθος το οτι το σκέφτηκα και αυτη η σκέψη δεν με οδηγεί πουθενά.

Οι λάθος άνθρωποι σου χτυπάνε τα κουδούνια. Κρατάνε στο χέρι ενα όπλο, καπνίζουν τόσο πολυ που βλέπεις τον καπνό να τρυπώνει απ'την χαραμάδα της πόρτας σου, όσο αδημονούν να τους ανοιξεις. Αυτο είναι λάθος. Δεν θα τους ανοιξεις ποτε. Κοιτάνε μεσα απο το ματάκι της πόρτας. Σκέφτονται οτι δεν θα τους ανοίξεις ποτέ. Το ξέρουν πλέον. Το διαβάζουν. Γράφουνε "σ'αγαπώ" πάνω στο όπλο τους κόβωντας τις φλέβες και κατεβαίνουν τις σκάλες σαν μπάλα. Το αίμα έχει ανεξιτηλη μελανη αρα και πίστωση χρόνου, θα σε λογαριάσω αυριο πούστη. Συλογγίζονται καθώς. Αυτο είναι το μεγαλυτερο λάθος. Οι λάθος ανθρωποι κάθονται στις καρέκλες. Περπατάνε μαζί σου, με τον ίδιο τρόπο οπως και εσύ .. αφου τους άνοιξες. Σε ρωτάνε ,γιατι η τραπεζαρία έχει μόνο δυο καρεκλες. Γιατί κουβαλάς τα μαλλιά σου στο χέρι. Σε ρωτάνε τι σου συμβαίνει; Γιατί είσαι γυμνός ,ειναι χειμώνας. Ψάχνουν στις άδειες τσέπες σου. Σε ρωτάνε αν υπάρχει χώρος να κοιμηθούνε ,κοιτάνε κάτω απ΄την αμασχάλη σου. Ειναι ζεστά εκει ,σου λένε ...ειναι χειμώνας. Οι λάθος άνθρωποι κοιμούνται στα τραπέζια.

Οι λαθος ανθρωποι οταν τους λειπει κατι τρεχουν να το συναντησουν. Περνουν τηλεφωνα, αγοραζουν τηλεφωνα ,αναζητουνε τηλεφωνικους αριθμους ,πετάνε στην αγωνία και το άγχος πιο γρήγορα απ'την ταχυτητα/στιγμη/χρονο που χάσαν για το τρένο. Ενθουσιάζονται. Για ενα λεπτό. Τζάμπα οι κάθετοι. = Δεν ξέρω ,δεν. Οι λάθος ανθρωποι δεν ξέρουν και αυτοι να μετράνε σωστά τα λεπτά. Αν μπορούσαν ίσως να το καταφέρναν και με τα χιλιομετρα. Αν γινόταν να με διαβάσουν. Τουλαχιστον αυτο θα ήταν ένα κινητρο να κάνουν ένα ταξίδι με τα πόδια για να αγοράσουν δυο καινουρια χέρια. Πόση ώρα έκανες μεχρι την Αθηνα που ξέρω οτι ειναι 500 χιλιόμετρα; Εγω το κάνω σε πέντε ώρες και 99 ενοχικές σκέψεις ,εσύ φίλε; Κρατουσες ομπρελα; Αν όχι ,σίγουρα δεν έχεις χέρια.

Οι λάθος άνθρωποι αν είναι καλοκαίρι θα σου γράψουν ενα μυνημα που θα περιέχει τις ακόλουθες φράσεις: "Καλο χειμώνα φίλε μου καλέ. Πώς πέρασες άραγε το καλοκαίρι που μας πέρασε;". Οι λάθος άνθρωποι ψάχνουν το καλοκαίρι σε φωτογραφίες. Ψάχνουν το καλοκαίρι για να σε συναντήσουν. Φαντάζονται το καλοκαίρι σε τρείς ορόφους με σκάλες και στο τέλος μια πόρτα που δεν θ'ανοίξει ποτέ. Δεν ξέρουν να διαβάζουν, όμως το ψάχνουν ακόμα και σε εικόνες. Δεν ξέρουν πως ανοίγει μια πόρτα. Καλοκαίρι τευχος Α ,καλοκαίρι τευχος Β ,καλοκαίρι 1968 Αρραβώνας/Κηδεία/σ'αγαπώ είσαι νεκρή άν. Τευχος δώδεκα και μετρα τα μηλα αν δεν ξέρεις να μετράς . Την αγωνία αν ξέρεις... Αμέτρητη. Πάν μέτρον άριστον για τους λάθος ανθρωπους αυτούς. Καλοί οπως και το καλοκαίρι ,γίνονται απο ενστικτό. Οχι σαν τους εσκιμώους του χειμώνα. Αν θυμάσαι τότε στην Αλάσκα βρικόλακα. Οι λάθος άνθρωποι τώρα που το σκέφτομαι είναι οι εσκιμώοι και οι δημόσιοι υπάλληλοι. Και όσους τους λένε Ρίτα. Και αν όχι Ρίτα τότε ονόματα οπως: Χριστίνα, Κατερίνα, Γεωργία, Μαρία, Ευγενία, Μητέρα, Προξένου Κορομηλά ,γειτονιά μικρή. Νύχτα μεγάλη. Γρια πουτάνα που ξυρίζει τα πόδια της.

Σίγουρα όμως Κατερίνα.

Οι λάθος ανθρωποι δεν ξέρουν να μετράνε. Ξεκινάνε απο το ένα και σταματάνε μετά απο ώρες στο ένα. Ποσες ώρες μετρούσες τους ρωτάς και μετά περνάνε ώρες αμέτρητες για να σου πούνε "ένα". Φευγεις.. πέρνεις ταξί ,κάνεις ότι μαλακία σου την βάρεσε για να καταλήξεις οτι ανεβαινεις τρεις ορόφους με τα πόδια ,περιμένεις αρκετη ώρα έξω απο μια πόρτα που ποτέ δεν θ'ανοίξει και;. Για να γυρίσεις έπειτα και να ακούσεις.. "ένα". Οι λάθος άνθρωποι αγνοουν την σημμασια των αριθμών. Εξάπαντος των αρχαίων λέξεων. Το παρελθόν, μάλλον, ότι πέρασε. Όταν κάνεις κάτι λάθος θα το αφαιρέσουν απ' όλα τα άλλα τα σωστά ετσι ωστε το αποτελεσμα να είναι ένα. Ξέρουν καλά τις διαιρέσεις. Τελεία. Ότι να΄ναι λέω. Δεν μου λές πιστέ μου φίλε ,θα τους πείς. Εχω κάνει κάτι λάθος και μου α/φερεσαι έτσι; (Τους ρωτάς τώρα μόλις) Ενα λάθος ,έκανες, είναι η απάντηση. (όλοι μαζί) Ενα λαθος και ένα ακομά που δεν το αναγνωρίζεις. Μετά θα φύγουν ,καποια φορά θα σας ετυχε. Με τα δυο τους πόδια που είναι πόδια λάθος ,σωστά θα απομακρυνθούν προς τα εκεί. Στην γωνία της Προξένου, στο κέντρο του κόσμου. Θα τους ξαναδείς άλλη μια φορά. Είσαι χάλια. Θα σου πούνε ,καλημέρα. Είσαι χάλια! Θέλεις να ακουσεις τι σκέφτηκα για τον χειμώνα; Θα σου πούνε: "Κρατάς ομπρέλα;"

Βρέχει. Οι λάθος ανθρωποι σιγουρα βιάζονται να (με) μεγαλώσουν οταν βρέχει. Μου χτυπάνε το κουδούνι οχι οπως παλιά. Δεν περιμένουν στην πόρτα μπας και τους ανοιξω. Φευγουν. Οι λάθος ανθρωποι φευγουν και βιάζονται να μεγαλώσουν. Δεν κοιμούνται στα τραπέζια, δεν μου λένε καλημέρα. Δεν κοιμούνται στα τραπέζια. Οι λάθος άνθρωποι θεωρούν πως το μεγαλύτερο λάθος που ίσως να εχουν κάνει είναι οτι κάναν μεγάλα διαδοχικά λαθη. Δεν ξέρουν να μετράνε ως μεγάλοι ,να προσθέτουν σαν παιδιά τα μήλα, σε καμοια περιπτωση να πολλαπλασιαζουν ή να διαιρούν. Δεν υπάρχει διαδοχή ακόμα και στα λάθη τους. Ένα. Δεν ξέρουν να ψάχνουν ανάμεσα στους αριθμούς τις λέξεις. Στα μάτια ,στην έκφραση ,μεσ΄τα βαγόνια τι φωλιάζει. Γκάβλα.
Οι λάθος άνθρωποι λάθος ονειρευονται ολα αυτα που είμαι. Καταφέρνουν μετα απο χρόνια να μεγαλώσουν ,να δουν ονειρα ανησυχητικα. Δεν μου λένε καλημέρα. Μόνο επιμένουν να ρωτάνε :"γιατι είσαι γυμνός και γέρος;"

Φαίνομαι γέρος γιατι είμαι γυμνός.
Είμαι γυμνός γιατι γέρασα.