1280x1024

Υπαρχει ενα σπίτι που με γυρίζει στον δρόμο. Σε μια πολη που οσα και αν ρωτησα, δεν καταφερα να πάω. Διαφορετικες γλωσσες, διαλεκτους, ανθρωποι με στολίδια και καποτε η μοναξια. Συναντησα "ένα" και μετά φτάσαν πολλά.
Εξαπατηση προσωπων που δεν γινεται να χασουν την ομορφια τους. Σουρεάλα, 2200 χιλιόμετρα χωρις μέτρο και σταθμό. Αντάμωσα και ξεχασα να αριθμήσω τα τόσα. Στα πεζοδρομια, ντυμενα με 2009 ρουχα ή με 1960 οργασμους αφου αφαιρεθηκαν. Δίνονται στο τώρα, δωθηκαν τώρα μόλις θα ειναι μια αποδειξη. Δώθηκαν γιατι το είδα με τα μάτια μου, θα ειναι κατι που γενναει την αμφιβολία. Αληθεια, μόλις κάτι απο αυτα θα είναι γεγονός, γιατι σας το λέω. Τωρα και ξανα εσενα που βλεπω παντα θα ξέρω. Ομοίως η επαναληψη.
Καλοθρεμενα στηθη που δεν θα χασουν την λάμψη τους. Τα ανανεώνουμε, ποτε δεν υπάρχει τέλος. Μας συντηρούν. Νικάνε τα γαλάζια μάτια μας! Τωρα ναι, αλλα για ποσο θα υπάρχουν τα χρώματα, τα σχήματα; Θα ορθωθει ενα βυζι ή ενα μουνί ή ενας πούτσος που συμβολίζει την δύναμη μέσα απο μια τετράγωνη και έγχρωμη τηλεόραση. Εγω σου μιλώ.
Ειμαι ενας χοντρός Ασιάτης που του αρέσει η κάναβη. Κοντα απο αυτο το σπίτι, λίγο πριν με βγάλει σε εναν δρόμο εγω και τα αδερφια μου. Και διπλα μερικοι θα τρωνε φαστ-φουντ και διπλα μερικοι θα ειναι διπλα μου. Μερικοι σουπερ ήρωες πεταμένοι, οχι μακρυα μου.
Περπατάω για ώρες μέσα σ'ενα σπίτι που θα με γυρίσει στον δρόμο. Η Σωτηρία είναι πουτάνα ας πούμε. Ισως ενας ιδιος που βαφτιστηκε διαφορετικος. Ισως ενας ιδιωτης απο εδω και απο εκει καμουφλαρισμένος σε γείτονα. Ενας Β' μπλεγμένος σε Γ' καθοδηγουμενοι απ΄τον Α' με ενα αμαξι 1200 κυβικών χωρις να βιαζονται διασχίζουν την εθνική. Χαλαρά αυτο γίνεται τώρα. Ειναι η Σωτηρία θα πούμε. Ή θα πούμε, είναι τρείς.
Αυτη η νυχτα τελειωνει, οπως τελειωνει το αδιεξοδο που υπαρχει ενας φράχτης. Οπως τελειωνει ενα τοσο μπερδεμενο πιατο γεματο μακαρονια. Η περιστροφή του πιρουνιού γενάει τοσες απορίες. Το πιρούνι οστόσο όχι, εξηπηρετεί ξεκάθαρα τον σκοπό του.
Θα μπορούσε να είναι μια τσουγκράνα ή ακομα και μια Άννα που με ταΐζει. Και μετά αυτο. Ένα ταπεινό τελος.
Μαγνητης, το συγχρονο σπιτι. Η ηλεκτρική κουζινα, εκεινα τα αδεια δωματια με τις ανέσεις. Οι διακόπτες που πραγματικά δεν διακόπτουν τίποτα επι της ουσίας.
Μια φορά πάτησα έναν διακόπτη γιατι εκανε παγωνιά και ζεστάθηκα. Απο τότε καθε χειμώνα, ξέρω, πως έτσι πρέπει να γίνει.
Δυο τηλεοράσεις, σε δύο δωμάτια, δεν είναι αρκετες για να χορτάσεις την ζωή.