.

Friday, March 06, 2009

Η πόλη των χαμένων.




Ειμαστε δυο υπαλληλοι στον τόπο μας,
και εχουμε την δυναμη για αποφασεις.
Η πόλη μας είναι ακρως αυστηρη στους νόμους
και εμεις οι δυο εφαρμοζουμε την τάξη.
Ο ενας ειναι υπευθυνος για το καλό,
και ο δευτερος να επικρίνει το κακό.
Αξιολογουμε ποιος έχει την χάρη,
γιατι αυτη η πόλη που ζούμε ειναι στολίδι,
και πρεπει να διατηρηθει για παντα ως σύμβολο ξεχωριστό.
Υπάρχει και ένας τρίτος που συχνά μένει ουδέτερος.
Αλλα και αν είχε την δύναμη, ποτε δεν είχε την θέληση.
Αυτος είναι ο σκοπός, και ο σκοπος μας ειναι ιερος.

Ενας καλος ανθρωπος της τέχνης, μια μέρα
μας πλησιάζει στον χώρο μας.
Περιμένει απο εμάς να τον κρίνουμε,
διστακτικά περνάει το κατώφλι,
ερχομενος μας φέρνει γλυκά και λιχουδιές,
μυρίζει αρώματα και ευωδιές,
και στάζουν τα λόγια του απο σιροπια και ευγένειες.
Υποστηρίζει πως ειναι κακος καλλιτέχνης,
μα και αυτο το λέει μεσα απ΄την καρδιά του.
Τον μελετάμε, ειναι δουλειά του πρωτου και ειμαστε ευδεμων,
που μας απαλλασει απ΄τον κοπο,
κραταει τις ισσοροπιες, σοφός που είναι.
Τον εμπιστευόμαστε για αυτο, τον εγγρίνει ο δευτερος,
πρωτος για εμάς.

Ενας ανθρωπος που ειναι πραγματικα καλος, λεει
πως ειναι καλλιτέχνης κακος.
Αυτη ειναι μια περιπτωση που πραγματικά αξιζει την προσοχη μας.
και εκφραζεται ασχημα, ετσι υποστηρίζει,
μα μεσα απο την καλοσυνη του!
το βασικότερο, το βασικότερο φροντισε
να μας πει ο υπαλληλος.
Τον συμπονούμε που ειναι καλος, μας τον προτεινε ο πρωτος.
Κλείνουμε τα μάτια...
Και τον κανουμε μέλος της κοινωνίας μας.
για πάντα θα τον αγαπάμε, θα γινει και ενας καλος καλλιτέχνης
συζητάμε στα σαλόνια καπνίζωντας τα ακριβά μας πούρα
πως αφου του δώσουμε τον χρόνο θα λάμψει.
οπως λαμπρός θα ήταν και ως τραγουδιστής μουγκος,
να πρεσβευσει την μικρή μας μπάντα στο καπηλειό
ή ακροατής κουφός,
να εκτιμήσει ποια φωνή αναμεσα στο πληθος είναι αληθινα ζεστή
μα και ιχνυλάτης τυφλός,
να μας δειξει τον δρομο, θα τον ακολουθούσαμε παντού,
καθως η κριση του πρωτου υπαλληλου ειναι αναμφισβητητη!

Την επομένη, παρουσιάζεται ενας άλλος στην πόλη μας.
Έρχεται απο μακρια, ειναι ενας ξενος, κανεις δεν ξερει τιποτα γι'αυτον.
Σταματάει το αλογο του μπροσ' το δημαρχείο,
και ξεκρεμάει αργά, αργά τις βαλίτσες.
Εκει οι δύο υπάλληλοι ετοιμάζονται να τον υποδεχτούν
και θαρρεις πως ειναι κιολας θυμωμένοι.
Ειναι ξεχωριστος, το νιωθεις απ' τον τροπο που στεκει απεναντι τους.
Λιγομίλητος και καθολου φοβισμένος, τους αντικρύζει στα μάτια.
Ενα προσωπο που ειναι καλλιτέχνης καλος,
αυτο που πάντα ψάχναμε, επιτέλους φανερώθηκε
μα ειναι σιγουρα κακος ανθρωπος!
Ορθωνεται μπροστα τους και μονολογει, μονο μιλαει γι'αυτον.
Παρουσιάζετε μέσα απο τα γραπτά του, τα συνεργα και τα πινέλα.
Απλωνει τους πολυχρωμους καμβάδες με ασέβεια στο γραφείο.
υποστηρίζει πως ετσι εκφραζεται ικανά και,
τιποτα αλλο δεν φανερωνει απ' την ψυχη του.
Και ίσως έτσι να είναι, θα μπορουσε να εχει ενα δικιο ο ξενος.
Μα τον φοβόμαστε, δεν τον θελουμε αναμεσα μας,
και πιο ευκολο θα γινει αν τον διωξουμε,
υποστηριζωντας πως ειναι κακος σε αυτο που κάνει.
ακομα και σιωπώντας έναντι στο έργο του,
κοιτωντας το με περιφρονηση.
Ο δευτερος υπάλληλος μας προτρέπει αυτο να πραξουμε.
Πιο ευκολα θα τον κανουμε να πονεσει ετσι, μας εξηγει.
πιο γρηγορα θα φυγει απο τα πόδια μας, θα ξεκουμπηστεί μια για πάντα.
"αν τον ταπεινώσουμε με αυτο που πραγματικα αγαπαει"
Λέει ο δευτερος υπαλληλος της πόλης
και συμφωνεί ομόφωνα ο πρώτος
Μα ο τρίτος, ο ουδέτερος, να που πεταγεται, και αναφωνεί!
"Αφου ειναι ενας ανθρωπος τοσο κακός,
πως ειναι δυνατον να αγαπάει, έστω και το εργο του;"
Κανεις δεν απαντά, μονο προχωραν οι διαδικασιες
και η σιγή για όσο κρατήσουν.
Στην θεση του βαζουμε τον καλο ανθρωπο να μας εκπροσωπήσει.
Του δίνουμε τα πινέλα του άλλου, την αγαπημένη του γραφίδα
και απλα περιμένουμε πότε θα εργαστεί.
Φροντιζει για αυτο ο πρωτος και επικροτεί ξεκάθαρα ο δευτερος,
σηκώνει τα χέρια ψιλά ο τρίτος,
και την επόμενη κιολας μέρα,
τον χρίζουμε έξοχο καλλιτέχνη.

Αδιαφορώντας για το αν εκφράζεται σωστά ή όχι.
Και ποτε μην ξέρωντας αν ο καλός ανθρωπος
θα καταφέρει να μεγαλουργήσει.
ή ο κακος που καταχωνιάσαμε,
ήταν πράγματι εξαίρετος ως καλλιτέχνης.