.

Thursday, October 14, 2010

Η Ιλιάδα κοιμάτε και εγω πίνω κρασιά




Ισως εμεις σε αυτο το χωριό, που βρίσκεται κρυμένο βαθιά μέσα στο δάσος, εμεις απο αυτο το κοπαδι, αν ολοι εμεις αγαπουσαμε τον ιδιο ανθρωπο, και ολοι τρωγαμε απο το ιδιο του πιατο και ο ιδιος ανθρωπος μας ταιζε ισαξια και μας αγαπουσε το ιδιο, μα και αυτος αναγνωρίζοντας τον ρολο του ποτε δεν ξεχωριζε καποιον απο την συντροφια μας, τοτε δεν θα ηταν ολα διαφορετικά;






Σαν τον χωρικό, Θεό στην θέα μας, που αυτο κανει και αυτο τον κατευθύνει το σούρουπο προς την ταβερνα του χωριου, και δεν λεει καληνυχτα στα παιδια του, δεν λεει θα επιστρεψω αμεσως, ουτε και στην γυναικα γιατι ξερει πως θα συναντησει απλα τους φιλους αναμεσα στα αναποδογυρισμενα τραπεζια, με τα μουσια που τροχίζουν τα σαπια τους δοντια, με τους απλειτους γειτώνους που δεν μιλάνε ποτέ για τις κόρες τους, που τριβουν στα αρχιδια τους χρύσα χαλίκια απο τον ποταμό, ανακατέβουν στα ρουθούνια τους μπαρούτι και ρεβοντε φωτιές, θα πιουνε του σκασμου και θα τραγουδησουν μεχρι να ξημερωσει πιάνωντας κάναν κώλο ή παίζοντας την μοίρα τους στα ζάρια, ενω ο πιανίστας ... και αυτος ακόμα πίνει!



Πρωι σχεδόν εξώ απο το πανδοχείο. Επιστρέφουν ή αυτο αποφασίστηκε!
Σερνωντας τους στην ουρα τους σαν σάβρες, σαν τα γουρούνια μουγκρίζοντας αναστεναγμούς, ενας ενας διαφορετικα στο ποτάμι με τα σκαλιά απο τους αλιγάτορες, να γλιστράνε απο τα σάλια και την λύγδα της χαραυγής, σε αυτο το χωριό της μέθης, που οι ανθρωποί τρεκλίζουν και με τις τεραστιες μποτες ανακατευουν τις λασπες κι ο πιο μακρυνος στην ουρά να μακρένει στον άλλο τον σκοπο του τραγουδιού και ο πιο κοντός να χαζέβει απλα την αυγή ή ο πιο αρτσούμπαλος της παρέας , ακομα και αυτος να βρισκει τον δρομο για το τεραστιο κρεβατι , μόνος και διχως να πει ευχαριστω, ουτε στην γυναικα να ψυθηρίσει μαλλον σ' αγαπω, και ηρθα, ουτε στην ταβερνα να απολογηθει για το χρέος του, ουτε απ'το κοπάδι που τάισε, να ζητησει ευγνωμοσυνη. Ουτε καν να χαιδεψει ευλαβικα το σκοτάδι στο κελάρι ανάβωντας ένα κερί.
Καληνυχτα μάλλον. Ολοι απλα τώρα θα κοιμουντε, θα κοιμηθήκαν ή οπου να'ναι… θα αποκοιμηθούν.
Στο χωριό αυτο οι Ιλιάδες ονειρευονται κι εγώ πίνω κρασιά.

2 Comments:

Blogger salvador said...

τώρα συμβαίνει

October 14, 2010 at 3:50 AM  
Blogger salvador said...

τωρα τελειωσε (μια μερα μετα)
ομως ναι

October 16, 2010 at 3:38 AM  

Post a Comment

<< Home