κυδώνια 2012

ο Α ή ο leeroy είναι δύο διαφορετικοί χαρακτήρες. Φυσικά έχουν τόσα πολλά κοινά αλλα και μόνο το γεγονός οτι στο μυαλό μου δεν θα έρθουν ποτέ σε επαφή, τους κάνει αταιριαστους. Η ζοζεφίν είναι μια διαφορετική κοπέλα. Τι μπορώ να πώ για αυτήν τώρα στην φάση που είμαι; Namaste ίσως μόνο και θα σε δώ το πρωί στον ποταμό. Ο συγκεκριμένος αυτος που έχει κολήσει στο μυαλλό ειναι ο ένας ο τυπος ο πεζός. Το όνομα του; Γιώργος, ίσως και Πέτρος μα ακόμη και Άννα αν πιω πολύ. Αλλα σε καμοια περίπτωση Κατερίνα ή Δήμητρα ή Χριστίνα ή ακόμα και αν μπορούσα να πώ Μαρία, θα ήταν τούτο με ελαφρυντικά. Δεν ξέρω γιατι το κάνω αυτο. Προφανώς ολα μαζί τα ονόματα αντιστοιχούν σε σκατα μεσ'το μυαλό μου. Κοιτώ εναν ήλιο , με λούζει ο ήλιος ο μοναδικός Θεός ή το κρύο ή η πείνα ή η λειψυδρία. Τα μαλλιά μου γίναν τόσο ξανθά όσο καμοια βαφή δεν μπορεί να τα κάνει. Μετά σκέφτομαι ή για να πω την αλήθεια, δεν σκέφτομαι το μέλλον. Χωρίς να μπορώ και το ξέρω, να επέμβω σε ότι έγινε στραβά θα ήθελα, να θέλω να το διορθώσω. Νοικιάζωντας ενα καινούργιο σπίτι μακρυα, φιλοξενουμενος στο σπίτι μιας φίλης, στον δρόμο να σκεφτώ οτι έχω νοικιάσει το εγώ μου σε κάποιον. Η ζοζεφίν έχει έναν αδερφό. Ενδιαφέρον τύπος. Σκέφτομαι ότι γνωρίζω ανθρώπους, με αγαπάνε, με ξεχνάνε και με μισώ και με μισώ και μισώ. Φυσικά, για τον Α έπεται συνέχεια, σε κάποιο άτιτλο αν ξαναγράψω.