2Γκο24ωΜεφγβνΝεςψΨ

Δεν ειναι οτι κοιταω, ανοιγω τις πορτες και το δωματιο. Ειναι η αφορφμη που ειμαι ξανα εδω σκεφτόμενος τους λογους υπαρξης. Αν δεν ειχα φυγει ποτε, ολα σιγουρα θα ηταν καλυτερα μα τωρα που ξανα σε συναντησα δεν μπορω με βεβαιότητα να το πω αυτο. Αν καθομουν για πάντα κλειδωμένος σε αυτο το δωμάτιο φερειπείν θα γεμιζα με μικρές φουσκάλες καθημερινότητας το εγω μου. Ειμαι μαζι σου σε μια εξοχή ή σε μια έξοχη εκδοχη της πραγματικότητας , ποτίζουμε τα άνθη της αμφιβολίας μας και σκεφτομαι οτι δεν πρεπει να σκεφτω τιποτα, προσπαθω να θυμαμαι μονο πως ειναι να γινεται να αγαπας και αυτο μόνο. Εξ'άρχης ειναι απο μονο του το μεγαλυτερο λαθος γιατι απο αυτο ξεκινήσαν όλα τα λάθη επι λαθών. Γνωρίζω ναι, πως είναι ή θα γίνει και έχω τις λύσεις πρακτικά αλλα απο την αλλη ανοιγω την πορτα , χάνω τα κλειδιά , ξεχνάω τον δρόμο της επιστροφής και είμαι έτοιμος να σε ξαναβρω.