.

Monday, April 06, 2020

Λίγο πριν το τέλος του κόσμου




Είμαι εγώ και ο πόνος μου τώρα και δεν ξέρω για πόσο ακόμα. Τούτη την στιγμή , σε αυτόν τον τόνο, είμαι εγώ να πονώ και ο πόνος που μου μιλάει, ο χρόνος είναι νεκρός για να προσδιορίσει πόσο καιρό είμαι σε αυτην την κατάσταση. Εγώ που σε πρόδωσα αλλα λίγο πριν τραγουδούσα, που έστω για λίγο προσπαθησα να είμαι φυσιολογικός, τώρα είμαι ο πόνος. 
Θα φταίς εσυ, που δεν είσαι εδώ, μα φυσικά! Ακουμπώ τα ρούχα σου για να τα ανακατέψω και δεν ψάχνω τίποτα, μόνο αν απο εκεί προέρχεται ο πόνος, μα όχι , ξεκάθαρα δεν συμβαίνει αυτό. 
Οι φωνές που κρύψαμε στους τοίχους, με βεβαιότητα εκει θα βρίσκεται ο πόνος, όμως ξανά τίποτα! Δεν μπορεί να είναι δυνατόν. Κάπου εδώ μέσα σε αυτό το δωμάτιο υπάρχει ο πόνος και δεν είναι μόνο η μοναξιά. Είναι το χάδι που χαράμησα; Να είναι ίσως κάτι άλλο;